Van kankerdiagnose naar pelgrimstocht langs 88 tempels in Japan

Zes maanden na haar verhuis naar Japan, kreeg Stefanie het nieuws dat haar leven op zijn kop zette: borstkanker. Drie dagen na haar diagnose beefde de aarde, sloeg een tsunami toe en smolt een kerncentrale in Fukushima. Tussen verdriet en onzekerheid vond ze haar kracht terug, wandelend. Vijftien jaar later, op 13 september 2025, keert ze terug. Niet voor zichzelf, maar voor iedereen die strijdt tegen borstkanker.

Japan: land van ziekte én herstel

In september 2010 verhuisde Stefanie met haar gezin naar Japan. Eerder waren zij en haar partner geëmigreerd naar Zweden, waar ze beiden in Göteborg bij Volvo werkten. Vanuit Zweden werden ze uitgezonden naar Japan, waar ze gingen wonen, werken en hun kinderen naar school gingen. Kort na aankomst, na ongeveer zes maanden, kreeg Stefanie de diagnose borstkanker.

Haar behandeling vond plaats in Japan, waar ze ook werd geconfronteerd met de zware nasleep van de Tohoku-aardbeving in 2011. Drie dagen na haar diagnose volgde een enorme aardbeving met een tsunami en de nucleaire ramp in Fukushima. Ondanks de chaos en onzekerheid koos Stefanie ervoor om te blijven, omdat de specialisten in Japan haar vertrouwen gaven. Tijdens haar lange revalidatieperiode ging ze veel wandelen. Die wandelingen werden een bron van kracht en heling.

De zorg en empathie van het Japanse medisch personeel raakten haar diep. Japan is voor Stefanie het land waar ze borstkanker kreeg, het land waar ze haar kracht hervond.

De Shikoku Henro: 88 tempels, 1200 kilometer

Jaren later kwam een documentaire over een pelgrimstocht in Japan bij haar terug. Dit leidde tot het besluit om de volledige tocht te wandelen. Het wordt een tocht van 1200 kilometer over het eiland Shikoku, het vierde grootste eiland van Japan.

De Shikoku Henro is een traditionele boeddhistische pelgrimstocht waarbij je 88 tempels bezoekt verdeeld over vier provincies. Elke provincie symboliseert een fase van spirituele groei: ontwaken, ascetische training, verlichting en uiteindelijk nirvana.

Stefanie plant ongeveer 55 wandeldagen met een gemiddeld dagtraject van 22 kilometer, aangevuld met tien reservedagen voor rust of slecht weer. Ze zal haar eigen rugzak dragen, slapen in een tentje, bij mensen thuis, in hostels of tempels. Het landschap is zeer afwisselend, van stille natuur tot kleine dorpjes en grotere steden.

De tocht in Japan is voor haar een symbolische stap. Op een leeftijd waarop veel mensen al minder durven te ondernemen, voelt zij zich nog sterk en wil ze deze uitdaging met volle overgave aangaan. “Misschien moet ik het gewoon doen, nu het nog kan.”

Een tocht voor Think Pink

Wat begon als een persoonlijke tocht, groeide uit tot een initiatief ten voordele van Think Pink, de organisatie die strijdt tegen borstkanker. Stefanie zal haar verhalen en kilometers delen via een blog en livetracking, zodat iedereen haar kan volgen.

Ze nodigt mensen uit om haar te sponsoren door pelgrimskilometers te kopen. Voor elke kilometer die zij wandelt, kan een donateur 1 euro schenken. Of het nu één kilometer is of honderd, elke bijdrage telt mee.

“Ik hoop dat veel mensen kleine bijdragen doen. Het gaat niet om één grote sponsor, maar om velen die samen dit verhaal steunen. Je bent nooit alleen als je kanker hebt, en zo willen we ook samen deze tocht doen.”

Van café-uitbaatster tot teamlead

Vandaag is Stefanie Team Lead Contract & Invoice Administration bij Pauwels Consulting, waar ze met veel toewijding de administratieve processen en facturatie in goede banen leidt. Buiten het werk is ze een gepassioneerde wandelaarster en levensgenieter, met een sterk karakter en een warm hart.

Voordat ze bij Pauwels Consulting begon, baatte ze jarenlang een café uit in Kaprijke. “Het was mijn tweede thuis,” vertelt ze. “Zware dagen, tachtig uur per week, maar het gaf me energie.” Tijdens de coronaperiode maakte ze de overstap naar Pauwels Consulting, waar ze haar verantwoordelijkheidszin nu kwijt kan in een hecht team van zeven vrouwen. “Ik ben de lijm van het team,” lacht ze. “Een harde tante, maar vanbinnen een zacht eitje.”

Wat Stefanie hoopt mee te geven

Met elke stap draagt Stefanie meer dan haar rugzak. Ze draagt verhalen, herinneringen en verbondenheid.

“Ik hoop dat mensen zich een beetje deel voelen van mijn tocht,” zegt ze. “Dat ze mijn verhalen lezen en er misschien zelfs een glimlach bij krijgen. Of dat nu één persoon is, of tienduizend. Voor mij is dat al meer dan genoeg.”

Ook voor haar ouders is deze tocht bijzonder. Vroeger gingen ze graag mee op pad, maar ze kunnen vandaag niet meer fysiek meewandelen. Toch voelt Stefanie hun aanwezigheid bij elke kilometer. “Voor papa zijn zeventigste verjaardag reisde hij naar Tokio om ons te bezoeken. Nu reist hij opnieuw met me mee. Niet aan mijn zijde, maar altijd in mijn gedachten.”

Stefanie wandelt niet alleen voor zichzelf. Ze wandelt voor iedereen die ooit heeft moeten vechten, loslaten of opnieuw beginnen. Dat maakt deze tocht zoveel meer dan een reis van 1200 kilometer.

Wil je Stefanie steunen in haar pelgrimstocht en bijdragen aan Think Pink?

Sponsor een pelgrimskilometer : 1 km = 1 euro

Volg Stefanie’s avontuur en lees haar verhalen via haar blog en live tracking. Samen wandelen we voor hoop, herstel en kracht.